Hoe werd PuurKeto geboren?

Na een jarenlange zoektocht naar een blijvende manier om gewicht te verliezen én me fitter en gezonder te voelen vond ik een levensstijl die me dat gaf én meer.
Het brengt rust.

En daar zijn velen naar op zoek: rust rond eten.

Sind mijn 13de levensjaar was ik al op dieet. Eigenlijk continu, altijd calorieën aan het tellen. Light frisdrank, Light mayo, magere yogurt, candarel, vet zoveel mogelijk schrappen, geen kaas op de pasta, americain i.p.v. gehakt, enz.
Zo werd het ons toen aangeleerd door de diëtiste die we consulteerden. En het werkte. Ik bleef heel mijn jeugd best slank.


Na de zwangerschappen van onze eerste twee kinderen ging ik telkens opnieuw calorieën tellen en viel terug af. Nooit echt helemaal zo slank als ervoor maar wel voldoende.
Toen kwam ons derde zoontje... en na deze zwangerschap begon ik opnieuw met een traditioneel caloriebeperkend dieet. Ik had daar namelijk veel ervaring mee en twijfelde niet aan het principe. Ik was zelfs zo arrogant dat ik ervan overtuigd was dat mensen die zeiden 'ik probeer alles maar val maar niet af' gewoon niet wisten wat ze deden. Want hoe moeilijk is dat nu? Calorieën in en uit principe.
Bij mij werkte het altijd dus dan werkt het voor iedereen. Toch?

Maar dit keer werkte mijn lichaam niet meer mee! En ik werd diegene die moest zeggen "het lukt me écht niet". Tot twee keer toe zat ik bij de huisarts met dit probleem. Dit klopte toch niet? Was mijn lichaam kapot of zo? Er ging amper iets af, 5 kilogram, om dan te stagneren, dus ik werd nog strenger. Waarop ik na een aantal weken de moed verloor omdat de inspanning niet opwoog tegen het resultaat. En dan gaf ik het calorieën tellen een periode op, kwam alles en nog meer terug bij. En weer ging ik met verse moed op dieet.
Deze cirkel werd mijn leven voor de volgende 5 jaar. Vijf jaar lang was ik af en aan op dieet en toch werd ik alleen maar zwaarder.


De moed zonk me in de schoenen. Dit ging me nooit lukken, ik zou altijd zwaar blijven. Ik was de strijd met mezelf zo beu, dat vechten tegen de zin in eten, dan toch zwichten en iets nemen, je schuldig voelen, nog meer eten "want het is nu toch al om zeep" om dan de volgende dag teleurgesteld in jezelf op de weegschaal te gaan staan. Opnieuw begint er een dag met vechten met jezelf en vechten met eten. Terug nieuwe moed dat je nu wél sterk genoeg zult zijn. Tenslotte zijn dikke mensen diegene zonder zelfdiscipline hé, diegene die te zwak zijn om nee te zeggen?

Al jaren was ik ook een gepassioneerde "foodie". Ik lees veel over voeding, over gezonde voeding. Wat is goed voor ons lichaam, onze darmen, onze cholesterol, veroudering van onze cellen, enz. Ondertussen vatte ik een studie aan over orthomoleculaire voeding (later volgde dan 'ketogenic health coach' 'advanced ketogenic nutrition' en een opleiding tot GAPS-coach).
Ik kook en bak graag en verdiep me in alles rond het onderwerp. Mijn eetgewoonten waren daardoor de laatste 6 à 7 jaar al best gezond te noemen. Geen geraffineerde producten, alles huisbereid.




Toen viel mijn aandacht op 'KETO'

Eerlijk? Ik geloofde er niet veel van.
Geen koolhydraten?! Dat kan onmogelijk gezond zijn!
Maar iemand overtuigde me om het gewoon 8 weken te proberen. Want wat zijn 8 weken in een mensenleven? In een jaar? Is het echt niets dan is het zo. Nu, die 8 weken hebben alles veranderd voor mij.
Na 8 weken was ik niet enkel 13 kg kwijt. Maar vooral, de constante honger en zin in eten en zoet was verdwenen. Het was zo gemakkelijk vol te houden dat ik sindsdien amper nog koolhydraten of suikers heb gegeten.
We zijn nu 35 kg later en mijn energiepeil is nog nooit zo hoog geweest, mijn metabolisme dat volledig ontregeld was door het 23 jaar calorieën tellen is hersteld, ik ben terug mezelf, mijn hoofdpijn is verdwenen, de vermoeidheid en de stemmingswisselingen zijn verdwenen. Maar vooral, de strijd met mezelf en met eten is verdwenen.
Er is rust. Voor het eerst in 23 jaar is er rust in mezelf over eten. Er is geen ‘duiveltje’ meer in mij dat constant aan chocolade denkt, dat denkt ‘och, zo één handje chips’, en ik moet dus niet meer met dat duiveltje vechten. Ik kan niet zeggen hoeveel rust me dat geeft.

Dat wens is iedereen toe, dus besloot ik, met een duwtje in de rug, PuurKeto te starten!

Ellen


Wanneer ik het kan, kan iedereen het.

Meer info over coaching